Zoals jullie misschien allemaal al weten is de man Gods Vernon Davis met teamleden van 23 januari tot 17 februari 2011 op zendingsreis geweest naar Bonaire en Curaçao.

Ik ben dankbaar aan God dat ik ook deel mocht uitmaken van het team. Het was een bijzondere tijd. Voor mij was het extra bijzonder, daar ik voor de eerste keer op een zendingsreis ben gegaan en o.a. op mijn geboorte-eiland was. Ik ging blanco in de zin van dat ik mij open heb gesteld voor alles wat God door, met en voor ons wilde doen. Maar één ding wist ik zeker, Gods woord zou geopenbaard worden en Gods volk zal bereikt worden. Hier in Nederland en tijdens de hele reis moest ik steeds denken dat als ik mijn hand aan de ploeg zet en naar achteren blijf kijken, ik niet bekwaam ben voor Gods koninkrijk. Ook al was ik mij ervan bewust dat ik mijn gezin had achtergelaten en hen had gemist, kon ik dit gemis toch geen ruimte geven in mijn gedachten. Eén ding wist ik: dat het werk van God moest worden gedaan en dat God machtig is.

Eenmaal op Bonaire moesten wij dezelfde dag naar de gemeente waar pastor Vernon gedurende een week het woord moest brengen. Iedere dag gaf de Heer een andere boodschap waar Hij zijn volk had uitgedaagd om serieuzer met Hem te worden en zich te bekeren, in heiligheid te gaan leven en God op de eerste plaats in hun leven te zetten. Heel bijzonder was dat de voorganger tijdens de preek vaak werd aangeraakt door de Heilige Geest en dit ook met de gemeente deelde. In de laatste samenkomsten had hij zelfs een oproep gedaan aan zijn gemeenteleden om het woord dat ze gedurende heel de week gehoord hadden, daadwerkelijk in praktijk te brengen. Dus niet alleen hoorders zijn maar ook doeners van het Woord. Hij had direct van de gelegenheid gebruik gemaakt om pastor Vernon uit te nodigen voor een vervolgbezoek binnen 1 jaar. Ook gaf hij aan dat pastor Vernon moest komen kijken wat voor veranderingen God heeft gebracht in zijn kerk.

Een zuster getuigde aan het einde van de week dat zij zo’n ontmoeting met de Heer had gehad, dat zij besloten had om radicaal voor God de kiezen.

Op 1 februari 2011 had de man Gods voor de werkers van een bepaalde gemeente het Woord gebracht. Het volk reageerde massaal op het Woord en was vastberaden om Gods Woord in praktijk te brengen. De volgende dag reisden wij ’s morgens vroeg naar Curaçao. Ook hier moest de man van God dezelfde dag het Woord van God brengen. Het woord werd letterlijk en figuurlijk als een tweesnijdend zwaard gebracht. Wat duidelijk was is dat men weer massaal reageerde. Uitspraken die ik na de meeste diensten hoorde waren bijvoorbeeld dat men al lang het woord van God niet op een zodanig duidelijke en directe manier had gehoord. “Wij hebben het Woord nodig,” zeiden zij tegen pastor Vernon, “u moet vaker naar Curaçao komen, wij hebben u hier nodig.”
Enkele wonderen die zijn gebeurd: Een hardhorende jongedame ervoer na gebed dat zij weer goed kon horen en getuigde een dag later dat zij normaal aan de telefoon kon praten. Een ander wonder was dat een vrouw die na drie dagen een tumor aan haar borst moest laten onderzoeken, te horen kreeg dat de tumor nergens te vinden was. Ze was genezen. Een andere vrouw die slecht ter been was en niet kon bukken en lopen, kon na gebed weer bukken en marcheren. Een vrouw die een darmaandoening had en hierdoor een opgezwollen buik had, kwam voor gebed. Pastor bad voor haar en na gebed kreeg zij een platte buik. Haar ogen waren anders na de aanraking. Zelf was ze verbaasd en ze bleef herhalen: “I cannot believe it.” Een jonge man die onder invloed van drugs en ook bezeten was, werd tijdens de dienst aangeraakt en bevrijd en kwam een dag later naar de dienst en zag er helemaal anders uit en kon op een normale manier communiceren.

Weer een andere vrouw kwam naar voren voor bediening van mensen met huwelijksproblemen. Zij gaf te kennen dat zij en haar man elkaar al 3 jaar niet gesproken hadden. De man kwam tijdens de dienst ook naar voren en het echtpaar stond hand in hand voor gebed van de pastor.Wat mij tijdens de trip ook erg had aangeraakt was ons bezoek in de gevangenis van Curaçao. Vrouwen die voor een langere tijd een gevangenisstraf moesten uitzitten, waren aangeraakt en hebben een beslissing genomen om in het Woord van God te blijven.

Bij de mannenafdeling liet God mij weer zien dat indien de mens zich niet bekeert en radicaal voor God kiest, hij verloren zal gaan. Ook werd ik me er bewuster van dat de oogst klaar is om binnengehaald te worden, maar dat er veel te weinig arbeiders zijn. Arbeiders die klaar zijn om voor God te werken wat het hen ook kost. En niet gefocust zijn op eigenbelang. Eenmaal binnen voelde ik diep in mijn hart verdriet en de tranen rolden over mijn wangen en ik “hoorde”: “Red degenen die ten dode gegrepen zijn.” (Ik dacht na over de geestelijke dood en verloren gaan.) Hier bracht pastor Vernon een machtige evangelische boodschap. Ook hier was er een massale reactie op het Woord en heeft de Heer een fantastisch werk gedaan. Tijdens de afronding van de dienst zag ik hoe pastor Vernon de gedetineerden liefdevol en met barmhartigheid diende.

Afsluitend wil ik zeggen dat ik ook in de gemeente ben geweest waar ik 10 jaar terug zat, voordat ik naar Nederland kwam. Het was mijn hartsverlangen om mijn ex-voorganger en mijn huidige voorganger samen te zien dienen. God heeft dit laten gebeuren. Ik was gedurende de hele dienst heel erg blij met wat God aan het doen was. Ook hier was het woord machtig. Gods Geest was aanwezig en er gebeurden ook hier wonderen. Mijn ex-voorganger heeft vertaald en het volk aangemoedigd om respons te geven aan Gods oproep.

Persoonlijk heb ik ervaren dat het werk dat God in mij begonnen is zal doorgaan tot het eind. Zijn werk in mijn leven om mijn medemens lief te hebben. Zijn bewogenheid in mij is Hij aan het ontwikkelen en versterken. Ik werd bemoedigd om een beter instrument in Gods handen te worden.
En iets dat ik ook zeker weet: men heeft getuigd dat er een ware profeet op Bonaire en Curaçao is geweest.

Ik wens u Gods rijkste zegen toe!

Van Iris Dossett,
Gods dienaar